ប្រទេសអាស៊ានពីរបានប្តូរ និងប្រកាសប្ដូរទីក្រុងរបស់ខ្លួននៅដើមសតវត្សរ៍ទី២១នេះ

2019-08-28 02:09:26
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

យ៉ាងហោចណាស់ប្រទេសជាសមាជិកអាស៊ានចំនួនពីរបានប្ដូរ និងប្រកាសប្ដូរទីតាំងរដ្ឋធានីរបស់ខ្លួនក្នុងសតវត្សរ៍ទី២១នេះ។ ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ឬអ្នកខ្លះធ្លាប់ហៅថាភូមា បានសម្រេចប្តូររដ្ឋធានីរបស់ខ្លួនទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោនទៅកាន់ទីក្រុងណៃពីដោវិញ។

ទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោនជារដ្ឋធានីរបស់ប្រទេសនេះតាំងពីឆ្នាំ១៩៤៨ និងបានបន្តរហូតដល់ថ្ងៃទី៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៥។ ក្រោយពីនេះរដ្ឋបាលដឹងនាំដោយរបបយោធានាសម័យនោះបានផ្លាស់មកណៃពីដោ វិញដែលឈ្មោះនេះមានន័យថាទីក្រុងរបស់ស្តេច និងមានចម្ងាច៣៧០គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងចាស់។

ទីក្រុងណៃពិដោ មានផ្ទៃដី ៧ ០៥៤គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ដែលគេថាធំជាងទីក្រុងឡុងដ៍របស់អង់គ្លេសដល់ទៅបួនដង។

មូលហេតុនៃការសម្រេចផ្លាស់ប្ដូរទីក្រុងរបស់មីយ៉ាន់ម៉ានេះ មិនមានអ្នកដឹងជាផ្លូវការនោះទេ។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មានរបស់ប្រទេសនេះធ្លាប់បានប្រាប់BBCថាមូលហេតុនៃការផ្លាស់ប្តូរទីក្រុងនេះផ្អែកលើទីតាំងយុទ្ធសាស្រ្ត ខណៈអ្នកវិភាគខ្លះនៅតែមិនអស់ចិត្តពីរឿងនេះ។ អ្នកវិភាគខ្លះថារដ្ឋអំណាចយោធារបស់ភូមានៅពេលនោះទំនងជាបារម្ភរឿងការឈ្លានពានពីបរទេស ឬក៏ចង់គ្រប់គ្រងជនជាតិដើមភាគតិចនៅជិតៗទីក្រុងនោះជាង។

ប្រទេសទីពីរគឺឥណ្ឌូណេស៊ី ដែលព័ត៌មានពីការផ្លាស់ប្តូរទីក្រុងនេះត្រូវបានប្រធានាធិបតីប្រកាសជាផ្លូវការនៅមុខរដ្ឋសភាកាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែសីហា និងត្រូវបានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាច្រើនបានលើកយកមកផ្សាយ និងបានបញ្ជាក់ពីមូលហេតុខ្លះៗផងដែរ។

(ទីក្រុងហ្សាកាតា/រូបភាព៖ ហ្វេសប៊ុកលោកប្រធានាធិបតីJoko Widodo)

មូលហេតុនេះការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីនេះមិនមែនជារឿងពិបាកយល់នោះទេ។ ទីក្រុងហ្សាកាតាបច្ចុប្បន្នលិចពី១ទៅ១៥សង់ទីម៉ែត្រក្នុងមួយឆ្នាំ។ ស្ទើរតែពាក់កណ្ដាលនៃទីក្រុងនេះទាបជាងនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ។ ទីក្រុងនេះស្ថិតក្នុងទីតាំងងាយរងទឹកជំនន់ ហើយសមុទ្រជ្វារស្ទើរតែលេបទីក្រុងនេះទៅហើយ រួមទាំងមានទន្លេដល់ទៅ១៤ហូរកាត់ទីក្រុងនេះទៀតផង។

បើនិយាយពីចរាចរណ៍វិញ នៅឆ្នាំ២០១៦ ការសិក្សាមួយរកឃើញថាទីក្រុងហ្សាកាតាជាទីក្រុងដែលមានការកកស្ទះខ្លាំងជាងគេនៅលើពិភពលោក។ រដ្ឋមន្ត្រីរបស់ប្រទេសនេះដើម្បីទៅប្រជុំឲ្យបានទាន់ម៉ោងត្រូវមាននគរបាលជួយបើកផ្លូវជានិច្ច។ ចំណែកប្រជាជនក្នុងទីក្រុងវិញមានរហូតដល់៣០លាននាក់ ហើយកាកសំណល់ប្រហែលជា២ទៅ៤ភាគរយប៉ុណ្ណោះត្រូវបានគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ។

ទីក្រុងថ្មីត្រូវគេជឿថានៅKalimantan ជាផ្នែកមួយនៃ កោះបូណេអូ។ ការចំណាយក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទីក្រុងនេះអាចនឹងដល់៣៣ពាន់លានដុល្លារ និងអាចស៊ីពេលរហូតដល់១០ឆ្នាំ។ ទំហំទីក្រុងវិញអាចមានចន្លោះពី៣០ម៉ឺនទៅ៤០ម៉ឺនហិកតា ដែលមានផ្ទះប្រហែល៩០០ ០០០ខ្នង និងមានប្រជាជនប្រហែល១,៥លាននាក់៕

ប្រភព៖ BBC ប្រែសម្រួល៖ ទូច សុខា