អ្នកត្បាញអង្រឹង នៅស្រុកសំរោង ជួបការលំបាកអ្វីខ្លះ ទម្រាំបានមួយៗ?

2018-09-09 06:12:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

ក្រៅពីការងារធ្វើស្រែចម្ការ អ្នកស្រុកសំរោង មិនទុកពេលទំនេរនោះទេ បានយកក្រណាត់សល់ពីការផលិត របស់រោងចក្រមកច្នៃជាអង្រឹង ហើយទទួលបានការពេញនិយមខ្លាំង។ តើប្រភពក្រណាត់ទាំងនេះ យកនៅឯណា? ដើម្បីបញ្ជាក់ច្បាស់រឿងនេះ ក្រុមការងារផ្លូវទៅស្រុក បានជួបសម្ភាសន៍ អ្នកផលិតអង្រឹងក្រណាត់ ដូចខាងក្រោម៖

១. អ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម អ្នកផលិតអង្រឹងក្រណាត់ នៅភូមិវាយឈ្នះ ឃុំរវាង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ ដោយចេះតពីម្តាយ និងចាស់ៗក្នុងភូមិ អ្នកស្រី បានចាប់ផ្ដើមត្បាញអង្រឹងក្រណាត់នេះលក់ តាំងពីឆ្នាំ ២០០៣ មកម៉្លេះ។

២. ចំនៀរក្រណាត់ដែលសល់ពីការផលិតសម្លៀកបំពាក់នៅរោងចក្រកាត់ដេរ គឺជាវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់យកមកត្បាញអង្រឹង។ ប៉ុន្តែដើម្បីបានវាមក អ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម ត្រូវឡើងទៅភ្នំពេញ ដើម្បីទិញវា។ ចំនៀរក្រណាត់មួយគីឡូក្រាម មានតម្លៃពី ១ ៥០០រៀល ទៅ ២ ០០០រៀល អាស្រ័យលើគុណភាពរបស់វា។

៣.ការត្បាញអង្រឹងក្រណាត់ ជាការងារស្រាលនៅក្នុងផ្ទះ និងគ្មានកំណត់ម៉ោងពេលជាក់លាក់ទេ។ ប៉ុន្តែដើម្បីឱ្យឆាប់ហើយ ជាធម្មតា អ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម តែងងើបត្បាញអង្រឹង តាំងពីម៉ោង៤ទៀបភ្លឺ រហូតម៉ោង៧ព្រឹក។ ស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹក ធ្វើការងារផ្ទះផ្សេងៗ ដណ្ដាំស្ល ទទួលទានអាហាររួចហើយ អ្នកស្រីបន្តត្បាញអង្រឹងទៀត។ ក្នុងមួយថ្ងៃ អ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម អាចត្បាញអង្រឹងបានមួយកន្លះ តែប៉ុណ្ណោះ។

៤. ថ្ងៃខ្លះ ម្ដាយរបស់អ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម ក៏មកជួយត្បាញអង្រឹងដែរ ពិសេសពេលមានគេបញ្ជាទិញច្រើន និង ប្រញាប់យក។

៥. កាលអ្នកស្រី ហ៊ល សុខឃីម ត្បាញតំបូង អង្រឹង១មានតម្លៃត្រឹម ៥ ០០០រៀលប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែឥឡូវ អង្រឹងក្រណាត់នេះ លក់បានតម្លៃពី ១៥ ០០០រៀល ទៅ ៣ម៉ឺនរៀល អាស្រ័យលើគុណភាពរបស់វា៕

អត្ថបទ៖ ក្រុមការងារផ្លូវទៅស្រុក