សិប្បកម្មនំដង្កូវល្បីល្បាញមួយកន្លែង នៅខេត្តកំពត
- 2018-10-21 04:17:51
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
សិប្បកម្មនំដង្កូវល្បីល្បាញមួយកន្លែង នៅខេត្តកំពត
ចន្លោះមិនឃើញ
សិប្បកម្មនំដង្កូវ ដែលជាមុខរបរលក្ខណៈគ្រួសារមួយកន្លែង នៅខេត្តកំពត ល្បីល្បាញថាឆ្ងាញ់។ ដូច្នេះ ក្រុមការងារផ្លូវទៅស្រុក នឹងបង្ហាញរូបភាព ៥សន្លឹក រៀបរាប់ពីប្រវត្តិកន្លែងសិប្បកម្មនំដង្កូវ និង ដំណាក់កាលត្រួសៗ នៃការធ្វើដង្កូវនេះ ដូចខាងក្រោម៖
១. លោក អេង ជាវឈាន់ អាយុ៣៨ឆ្នាំ ជាម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតនំដង្កូវ នៅឃុំកំពង់គ្រែង ស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត។ លោក ប្រកបរបរធ្វើនំដង្កូវលក់ជាង១០ឆ្នាំមកហើយ ។ កាលណោះ ផលិតកម្មនំដង្កូវរបស់លោកធ្វើជាលក្ខណៈគ្រួសារ។ នៅឆ្នាំ២០០៨ ពេលដែលតម្រូវការ ទីផ្សារកើនឡើង លោក អេង ជាវឈាន់ បានពង្រីកផលិតកម្មរបស់ខ្លួន ។ សព្វថ្ងៃ លោក អេង ជាវឈាន់ មានកម្មករក្នុងបន្ទុកចំនួនជាង២០នាក់ និងឡដុតនំចំនួន៥។
២. កម្មកររបស់លោក ជាវឈាន់ កំពុងច្របាច់ម្សៅលាយគ្រឿង នៅក្នុងរោងដុតនំ នារសៀលមួយ។ ម្សៅមី ស្ករស ខ្ទិះដូង និង ពងទា គឺជាគ្រឿងផ្សំសម្រាប់ផលិតនំដង្កូវ។ ក្នុងមួយថ្ងៃៗ សិប្បកម្មមួយនេះ ប្រើម្សៅមី អស់ប្រមាណជា ២០០គីឡូក្រាម ដើម្បីផលិតនំដង្កូវ។
៣. ការលាយម្សៅ និង ការលុញម្សៅជាដុំតូចៗរាងដូចដង្កូវ ធ្វើឡើងរៀងៗខ្លួន ដោយពួកកម្មករប្រើរូបមន្តរួមមួយ ដែលកំណត់ដោយលោក ជាវឈាន់។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ប្រាក់ឈ្មួលរបស់កម្មករ ត្រូវកំណត់ដោយទម្ងន់ម្សៅមី ដែលគេយកមកលាយគ្រឿងផ្សំ គឺ១គីឡូក្រាម តម្លៃ៥០០រៀល។ ក្នុងមួយថ្ងៃៗ កម្មករម្នាក់អាចប្រើម្សៅអស់ ៣០គីឡូក្រាម។ នៅក្នុងរូបនេះ លោកជាវឈាន់ កំពុងជជែកលេងជាមួយកម្មកររបស់គាត់ នៅក្នុងរោងដុតនំ។
៤. ការដុតនំ ធ្វើឡើងតាំងពីព្រលឹម ទល់ល្ងាច។ ឡដុតនំទាំង៥របស់លោក ជាវឈាន់ ប្រើប្រាស់ធ្យូងជាប្រភពផ្តល់កម្តៅ។ ដោយមិនមែនជាឡប្រើចរន្តអគ្គិសនី ដូច្នេះការដុតនំ ធ្វើឡើងយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត ព្រោះវាអាចខ្លោច និងឆៅបានដោយងាយ។ នៅក្នុងរូបនេះ កម្មកររបស់លោក ជាវឈាន់ កំពុងរុញថាសនំចូលទៅក្នុងឡដុតម្តងទៀត បន្ទាប់ពីគាត់ទាញថាសនំចេញមកពិនិត្យ ហើយឃើញថានំរបស់គាត់មិនទាន់ឆ្អិនសព្វល្អ។
៥. នំដង្កូវដែលដុតឆ្អិនល្អហើយ ត្រូវទុកឱ្យត្រជាក់ បន្ទាប់មកត្រូវច្រកស្បោងដាក់ក្នុងកេះ ទុកសម្រាប់នាំចេញទៅទីផ្សារ។ ប្រហែល ១អាទិត្យម្តង លោកជាវឈាន់ ដឹកជញ្ជូននំដង្កូវរបស់ខ្លួនទៅឱ្យអ្នកលក់បន្ត នៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួនក្នុងប្រទេសកម្ពុជា៕