បើតាមលោក ជីវ តាក្វាន់ ខ្មែរមានទម្លាប់ងូតទឹកដូចម្ដេចនាសម័យចេនឡា?
- 2020-05-18 07:01:49
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
បើតាមលោក ជីវ តាក្វាន់ ខ្មែរមានទម្លាប់ងូតទឹកដូចម្ដេចនាសម័យចេនឡា?
ចន្លោះមិនឃើញ
"ខ្លីៗ" សូមលើកយកការរៀបរាប់មួយចំណុច "អំពីការងូតទឹក" ដែលអតីតបេសកទូតចិនលោក ជីវ តាក្វាន់ បានបរិយាយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់លោក ពាក់ព័ន្ធនឹងទឹកដី និងប្រពៃណីអ្នកស្រុកចេនឡា ដូចខាងក្រោម៖
"ប្រទេសនេះក្ដៅខ្លាំងណាស់ ក្នុងមួយថ្ងៃបើមិនងូតទឹកច្រើនលើកទេ គឺច្បាស់ជាអត់ទ្រាំមិនបានឡើយ ទោះបីនៅពេលយប់ក៏ជៀសមិនរួចពីការងូតទឹកម្ដងឬពីរដងដែរ។ គេគ្មានបន្ទប់ទឹក ចានដែក ឬប៉ោតទេ។ ក្នុងផ្ទះមួយតោងមានស្រះមួយ បើពុំនោះទេគេព្រួតគ្នា២-៣ផ្ទះទៅងូតទឹកស្រះមួយដោយលែងខ្លួនចោល ឥតគិតពីរឿងខ្មាសគ្នាស្រីប្រុសទេ។ ប៉ុន្តែបើឪពុកម្ដាយចាស់គាត់ទៅដល់ស្រះមុនក្មេងស្រីប្រុសមិនហ៊ានទៅជិតទេ តែប្រសិនបើក្មេងកំពុងងូតទឹកស្រះនោះមុនវិញ ក៏ចាស់ទុំនាំគ្នាគេចចេញដែរ។ មនុស្សមានវ័យស្របាលគ្នា ឥតគិតអៀនខ្មាសគ្នាឡើយ។ គេយកតែដៃឆ្វេងបិទបាំងកេរ្តិ៍ខ្មាសរបស់ខ្លួន ហើយដើរចុះក្នុងទឹកទៅ។ ជួនកាលក្នុងរយៈពេល៣-៥ថ្ងៃ ឬ៤-៦ថ្ងៃម្ដង ពួកស្រីក្នុងទីក្រុងមួយក្រុមមានគ្នា៣-៤នាក់នាំគ្នាចេញទៅមុជទឹកទន្លេខាងក្រៅកំពែងក្រុង។ នៅពេលដែលទៅដល់កំពែងនោះ គេដោះសំពត់ដែលវ័ណ្ឌខ្លួនចេញដើរចុះទៅក្នុងទឹក ហើយទៅជួបជុំគ្នានៅក្នុងទន្លេនោះរាប់ពាន់នាក់។ សូម្បីតែពួកស្រីដែលមានត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ក៏ដូច្នោះដែរ។ គេឥតមានការអៀនខ្មាសអ្វីទេ ចាប់តាំងពីក្បាលដល់ចុងជើងមើលគ្នាឃើញទាំងអស់"។
លោក ជីវ តាក្វាន់ បានសរសេរបន្តថា៖ "នៅមាត់ទន្លេក្រៅទីក្រុងនោះ រាល់ថ្ងៃតែងតែមានជនជាតិចចិនទំនេរ ហើយលួចនាំគ្នាទៅចាំមើលលេងតាមគំនិតខិលខូច ហើយឮថាគេលួចឆ្លៀតពេលចូលទៅក្នុងទឹកនោះផងដែរ។ ទឹកនោះនៅក្ដៅឧណ្ហៗជានិច្ច លុះត្រាដល់ពេលយប់យាមបួនទើបត្រជាក់ លុះព្រឹក ថ្ងៃរះឡើងក៏ក្ដៅឧណ្ហៗឡើងវិញទៀត"។
សូមបញ្ជាក់ថា នៅឆ្នាំ១២៩៦ បេសកទូតជនជាតិចិនមួយរូបឈ្មោះ ជីវ តាក្វាន់ (ZHOU DAGUAN: 1266-1346) បានមកធ្វើទស្សនកិច្ចនៅរាជធានីអង្គរ ហើយលោកបានកត់ត្រាព្រឹត្តិការណ៍នានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានាសម័យនោះ។ កំណត់ត្រារបស់លោកដែលមានចំណងជើងថា៖ "ប្រពៃណីនៃអ្នកស្រុកចេនឡា" បានក្លាយជាមូលដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រយ៉ាងសំខាន់មួយសម្រាប់កម្ពុជា។ ដោយយល់ឃើញពីសារៈសំខាន់របស់ឯកសារនេះទើបនាឆ្នាំ១៩៧៣ លោក លី ធាមតេង បានព្យាយាមបកប្រែឯកសារនេះមកជាភាសាខ្មែរ ដើម្បីទុកជាឯកសារគោលសំខាន់មួយ សម្រាប់ឲ្យជនជាតិខ្មែរយល់ពីកំណត់ត្រារបស់ជនជាតិចិនរូបនេះ៕
ដកស្រង់ចេញពីឯកសារ "លី ធាមតេង៖ កំណត់ហេតុរបស់ជីវតាក្វាន់អំពីប្រពៃណីនៃអ្នកស្រុកចេនឡា ឆ្នាំ១៩៧៣"