អ្នកភូមិមួយនៅខេត្តតាកែវ ប្រកបរបរដូចគ្នាស្ទើរមួយភូមិ ដោយសាររកចំណូលបានច្រើន

2018-11-21 01:54:07
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

ព្រលឹមស្រាងៗ សំឡេងម៉ូតូរាប់សិបគ្រឿងលាន់ឮទ្រហឹងបន្តកន្ទុយគ្នា ចេញពីភូមិពុទ្ធសាំ ក្នុងខេត្តតាកែវ។ សំឡេងម៉ូតូទាំងនោះ គឺចេញពីក្រុមអ្នកលក់ចេកអាំង និងដំឡូងអាំង ដែលត្រូវចេញទៅលក់ នៅគោលដៅរៀងៗខ្លួន។

ម៉ូតូទាំងនោះ មានភ្ជាប់ជាមួយរទេះនៅចំហៀង ដែលផ្ទុកចង្ក្រានធ្យូងវែងមួយ ជាមួយនឹងចេកជាច្រើនចង្កាក់ និងនំដំឡូងជាច្រើនទៀត។ បើតាមអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន អ្នកភូមិពុទ្ធសាំ ស្ថិតក្នុងឃុំស្រងែ ស្រុកទ្រាំង ខេត្តតាកែវមិនតិចជាង១០០គ្រួសារទេបានប្រកបរបរលក់ចេកអាំង ដំឡូងអាំងនេះ។

លោក មែន អ៊ឹម អ្នកលក់ម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកលក់ផ្សេងទៀត បានប្រាប់ថា មុននឹងចាប់ផ្តើមរបរនេះ លោកធ្លាប់ជាកម្មករចំណាកស្រុកនៅប្រទេសថៃមិនតិចជាងបីឆ្នាំទេ និងបន្ទាប់មកទៅធ្វើការនៅខេត្តកោះកុងមួយរយៈទៀត តែថាចំណូលមិនសូវកបប្រសើរនោះទេ។

លោកបន្តថា ក្រោយពីឃើញប្អូនជីដូនមួយប្រកបរបរលក់ចេកអាំងនៅភ្នំពេញហាក់កាក់កប លោកក៏បានទៅរៀនជំនាញនេះពីប្អូនរបស់លោក និងបានទៅរកស៊ីនៅស្រុកកំណើតវិញ។ លោកថារាល់ថ្ងៃលោកជាអ្នកដើរលក់ចេកអាំងឆ្លងពីស្រុកមួយទៅស្រុកមួយ ចំណែកប្រពន្ធនៅផ្ទះដើម្បីរៀបចំចេក និងនំដំឡូងសម្រាប់លោកលក់នៅថ្ងៃបន្ទាប់។

បុរសម្នាក់ ក្នុងចំណោមអ្នកភូមិពុទ្ធសាំជាច្រើននាក់ទៀត ដែលប្រកបរបរលក់ចេកអាំង ដំឡូងអាំង

ចំណូលបានពីការលក់ចេកអាំង និងដំឡូងអាំងនេះ លោកថាបានគ្រាន់បើជាងការចំណាកស្រុក។ លោកបន្តថា៖ «លក់មួយព្រឹកដល់ថ្ងៃរសៀលជុំវិញស្រុកអស់ចេក ១៥០ចង្កាក់ បានថ្លៃ១០០០រៀលក្នុងមួយចង្កាក់ ចំណែកនំដំឡូងមីលក់អស់ជាង១៥០នំដែរ ថ្លៃ៥០០រៀលក្នុង១ដុំ..។ ជាមួយមុខរបរនេះខ្ញុំអាចរកប្រាក់បានមិនក្រោមដប់ម៉ឺនរៀលទេក្នុង១ថ្ងៃ សមល្មមអាចឲ្យខ្ញុំបំភ្លេចរឿងធ្វើចំណាកស្រុកបាន»។

ក្រៅពីអ្នកធ្លាប់ចំណាកស្រុក ក៏មានដែរអ្នកធ្លាប់ធ្វើការនៅរោងចក្រកាត់ដេរ បានងាកមកប្រកបរបរមួយនេះដែរ។ អ្នកស្រី សុខ ជ្រា វ័យ៣៥ឆ្នាំឲ្យដឹងថា អ្នកស្រីនិងស្វាមីបានធ្វើការនៅរោងចក្រកាត់ដេរមួយកន្លែងតាំងពីឆ្នាំ២០១៤ តែថាដោយមើលឃើញថារបរលក់ចេកអាំង និងនំដំឡូងអាំងប្រសើរជាង ក៏សម្រេចចិត្តមកប្រកបរបរនេះវិញ។

អ្នកស្រីបន្តថា ប្ដីអ្នកស្រីបើកម៉ូតូដើរលក់ពីស្រុកទ្រាំងដល់ស្រុកកោះអណ្ដែតរហូតដល់ម៉ោង៦ល្ងាចទើបមកដល់ផ្ទះវិញ។ អ្នកស្រីឲ្យដឹងទៀតថាក្រោយប្រកបរបរនេះបានបីឆ្នាំអ្នកស្រីអាចសន្សំប្រាក់បានសម្រាប់សង់ផ្ទះថ្មមួយល្វែងសម្រាប់គ្រួសាររស់នៅសមរម្យ។

អ្នកលក់ចេកអាំង និងនំដំឡូងមីនេះអះអាងថាខ្លួនបានរៀនតៗពីគ្នា ដោយឃើញថារបរនេះអាចរកប្រាក់បានគ្រាន់បើ។ អ្នកទាំងនោះឲ្យដឹងដែរថាអ្នកលក់ក្នុងភូមិមានទិសដៅលក់ផ្សេងៗគ្នា កម្រជាន់គ្នាណាស់។

ចំណែកមេភូមិពុទ្ធសាំ លោក សុខ ស៊ុន បញ្ជាក់ថាក្នុងភូមិរបស់លោកអ្នកដែលប្រកបរបរនេះមិនតិចជាង១០០គ្រួសារនោះទេ។ លោកថាអ្នកទាំងនោះប្រកបរបរដូចៗគ្នាព្រោះតែអ្នកធ្វើមុនៗអាចរកប្រាក់បានរហូតអាចសង់លំនៅឋានល្អៗបាន៕

ប្រភព៖ Sabay News អត្ថបទ៖ ជិន វេន