អ្នកស្រាវជ្រាវបុរាណវិទ្យា លាតត្រដាងពីការចាប់ផ្តើមផលិតកុលាលភាជន៍ខ្មែរ នៅតំបន់អង្គរ

2018-01-24 03:38:19
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

ក្រោយចំណាយពេលជាង២០ឆ្នាំ លើការសិក្សាស្រាវជ្រាវកុលាលភាជន៍ខ្មែរទាំងផ្នែកបុរាណវិទ្យា និងការវិភាគបែបវិទ្យាសាស្ត្រ អ្នកស្រាវជ្រាវបានសន្និដ្ឋានថា ការផលិតកុលាលភាជន៍ក្នុងតំបន់អង្គរ បានចាប់ផ្តើមពីដើមសតវត្សរ៍ទី៩ នៃគ.ស។ នេះបើតាមការចេញផ្សាយរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា កាលពីម្សិលមិញ។

ការសន្និដ្ឋាននេះ គឺបន្ទាប់ពីអ្នកស្រាវជ្រាវ បានធ្វើកំណាយទៅលើស្ថានីយឡដុតកុលាលភាជន៍ចំនួន១០ ក្នុងតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរ ព្រមទាំងបានយកបំណែកកុលាលភាជន៍ទៅវិភាគនៅមន្ទីរពិសោធន៍បរទេសដូចជាប្រទេសជប៉ុន និងសហរដ្ឋអាមេរិកជាដើម។

លោកបណ្ឌិត អ៊ា ដារិទ្ធ អនុប្រធាន មជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិស្រាវជ្រាវ និងតម្កល់ឯកសារអង្គរនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា

លោកបណ្ឌិត អ៊ា ដារិទ្ធ អនុប្រធាន មជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិស្រាវជ្រាវ និងតម្កល់ឯកសារអង្គរនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានមានប្រសាសន៍ថា ការស្រាវជ្រាវឡដុតកុលាលភាជន៍ខ្មែរត្រូវបានបែងចែកជា ២ដំណាក់កាល។

ឡនៅដំណាក់កាលទី១ ផលិតឡើងប្រហែលជានៅក្នុងសតវត្សរ៍ទី៩ដល់ទី១០នៃគ.ស។ នេះជាការស្រាវជ្រាវតាមបែបបុរាណវិទ្យាដែលប្រៀបធៀបឡ ជាមួយនឹងបំណែកកុលាលភាជន៍ បានមកពីកន្លែងប្រើប្រាស់ដែលរកឃើញនៅស្ថានីយផ្សេងៗទៀតនៅតំបន់អង្គរ។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ ឡមានរូបរាងច្បាស់លាស់ ចែកជា ៣ផ្នែកគឺ ប្រអប់ភ្លើងសម្រាប់ដាក់អុស កន្លែងសម្រាប់ដាក់កុលាលភាជន៍ និងបំពង់ផ្សែងនៅខាងលើ។ ឡក្នុងដំណាក់កាលទី១នេះ មានទំហំតូច ទទឹងប្រមាណ ១,៥០ម៉ែត្រ ដល់៣,៦ម៉ែត្រ បណ្តោយប្រវែង ៥ម៉ែត្រ ដល់ ៩ម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ ឡប្រភេទនេះផលិតវត្ថុតូចៗពណ៌បៃតងដូចជា ខួច ដន្លាប់ កោដ្ឋ ចាន និងកូនក្រឡជាដើម និងសម្ភារៈធំជាងនេះបន្តិច ប៉ុន្តែគ្មានស្រទាប់រលោង ដូចជាក្រឡ ក្អម និងពាងដាក់ទឹកនោះទេ។

ចំណែកកុលាលភាជន៍ដែលផលិតក្នុងដំណាក់កាលទី២ គឺប្រភេទកុលាលភាជន៍ពណ៌ត្នោតមានក្រឡ ពាង ក្អម ក្បឿង និងភាជន៍រូបសត្វជាដើម។ រចនាសម្ព័ន្ធឡនៅដំណាក់កាលទី២នេះ មានទំហំធំវែងជាងដំណាក់កាលទី១ ដោយបានចាប់ផ្តើមពីសតវត្សរ៍ទី១១ដល់១៥ នៃគ.ស. (ចុងសម័យអង្គរ)។ ឡមានការវិវត្តដែលមានប្រវែងរហូតដល់បណ្តោយ ២១ម៉ែត្រ ទទឹងមានប្រវែង ៣,២ម៉ែត្រ។ កន្លែងដាក់កុលាលភាជន៍ (Ceramic) មាន ៤បន្ទប់ ខណ្ឌដោយរណ្តៅ ៣កន្លែង សម្រាប់ដាក់អុសបញ្ចូលដើម្បីឲ្យភ្លើងឆេះខ្លាំងក្តៅសព្វ ធ្វើឲ្យកុលាលភាជន៍មានកម្រិតរឹងខ្លាំង ហើយមានស្រទាប់រលោងស្អិតជាប់គ្នាល្អ។ ដំណាក់កាលទី២នេះ ខ្មែរបុរាណនិយមផលិតកុលាលភាជន៍ពណ៌ត្នោត ហើយគុណភាពរឹងមាំល្អ។

លោក ឆាយ រចនា ប្រធានការិយាល័យសិក្សាកុលាលភាជន៍នៃមជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិស្រាវជ្រាវ និងតម្កល់ឯកសារអង្គរបានឲ្យដឹងថា ដើម្បីឲ្យដឹងអំពីអាយុកាល និងសមាសធាតុផ្សំ គឺត្រូវយកធ្យូង និងបំណែកកុលាលភាជន៍ ដែលបានមកពីធ្វើកំណាយក្នុងឡទៅពិសោធនៅបរទេស ដូចជាប្រទេសជប៉ុន អាមេរិក និងប្រទេសសិង្ហបុរីជាដើម។

ថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានសហការជាមួយសាកលវិទ្យាល័យ New England ប្រទេសអូស្ត្រាលីដើម្បីសិក្សាអំពីអាយុកាល សមាសធាតុផ្សំនៅក្នុងកុលាលភាជន៍។ យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវកុលាលភាជន៍ខ្មែរតាមបែបវិទ្យាសាស្រ្ត គេអាចបែងចែកការផលិតកុលាលភាជន៍ជា ២ដំណាក់កាល គឺកុលាលភាជន៍ពណ៌បៃតង ចាប់ផ្តើមផលិតនៅចុងសតវត្សរ៍ទី៨ គ.ស. ឬដើមសតវត្សរ៍ទី៩ នៃគ.ស រហូតមកដល់ចុងសតវត្សរ៍១៣ នៃគ.ស។ រីឯកុលាលភាជន៍មានពណ៌ត្នោតចាប់ផ្តើមផលិតនៅចុងសតវត្សរ៍ទី១១ ដល់សតវត្សរ៍ទី១៥ នៃគ.ស៕