រឿង «បារមីអ្នកតាក្រហមក» ចេញផ្សាយព្រឹកនេះ!

2017-10-27 01:00:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

ខ្ញុំនិងប្អូនស្រីពៅដែលមានអាយុ៤ឆ្នាំ កំពុងអង្គុយញ៉ាំបាយ ស្រាប់តែឮសំឡេងប៉ិត! ហើយក៏ងងឹតភ្លាមដូចជាមាននរណាម្នាក់បិទកុងតាក់។ ខ្ញុំមើលមិនឃើញនោះទេ ហើយខ្ញុំគិតថា ប្រហែលជាបងស្រីធំរបស់ខ្ញុំចង់លេងសើចដាក់ពួកយើង។

ខ្ញុំដើរយឺតៗទៅរកកន្លែងកុងតាក់ភ្លើង ហើយក៏ប្រវេប្រវាស្ទាបរកបើកភ្លើង។ ពេលភ្លើងភ្លឺភ្លាម ក៏បាត់ប្អូនស្រីពៅរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំព្យាយាមដើររកនាងនៅបន្ទប់គេង។ ខ្ញុំព្យាយាមហៅរកនាង តែរកមិនឃើញនោះទេ។ ខ្ញុំក៏ចូលទៅចង្ក្រានបាយរកមើល ស្រាប់តែ…ព្រះអើយ! ខ្ញុំឃើញនាងហើយ តែនាងគ្មានក្បាលនោះទេ! ក្បាលរបស់នាងគឺនៅលើកៅអី។

ខ្ញុំពិតជាខ្លាចខ្លាំងណាស់! ខ្ញុំគិតតែពីស្រែក ប៉ុន្តែសំឡេងរបស់ខ្ញុំមិនឮនោះទេ។ ខ្ញុំកាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះខ្លួនឯងថែមទៀត ស្រាប់តែពេលខ្ញុំងាកទៅជ្រុងម្ខាងនៃបន្ទប់ ក៏ឃើញម្ដាយរបស់ខ្ញុំកំពុងអង្គុយចោងហោងបែរខ្នងដាក់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្ទុះទៅរកគាត់ឲ្យជួយ តែពេលខ្ញុំទៅជិតគាត់ ទើបឃើញគាត់កាន់កាំបិតខ្វែវនៅដៃ ហើយកាំបិតនោះប្រឡាក់សុទ្ធតែឈាម។

ខ្ញុំភ្ញាក់ព្រើត! កាពិតអ្វីៗគ្រាន់តែ ជាសុបិនប៉ុណ្ណោះ! ទោះបីជាសុបិនក៏វាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំភ័យរហូតញ័រសាច់មិនបាច់ដែរ! សុបិននេះធ្វើឲ្យខ្ញុំចងចាំមិនភ្លេចរហូតមកដល់ពេលនេះ គឺខ្ញុំមានអាយុ២៤ឆ្នាំហើយឯប្អូនពៅរបស់ខ្ញុំ នាងមានអាយុ២២ឆ្នាំ នាងឈ្មោះថាលាភ ហើយនាងបានរៀបការរួចហើយ ឯខ្ញុំគឺកាន់តែខិតចូលនូវពាក្យគេហៅថា ក្រមុំចាស់ព្រោះអាយុកាន់តែច្រើនតែមិនទាន់រៀបការ។

ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាខ្លួនឯងមិនមែនក្មេងទេ គឺចំណាស់ហើយ តែខ្ញុំនៅតែខ្លាចខ្មោចជាងកូនក្មេងទៀត។ ចុះអ្នកជឿរឿងខ្មោចទេ? សម្រាប់ខ្ញុំវិញ ខ្ញុំជឿ ព្រោះឆាកជីវិតរបស់ខ្ញុំ និងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំធ្លាប់ជួបរឿងបែបហ្នឹង! រឿងហ្នឹងគឺកើតឡើងសម្រាប់គ្រួសាររបស់ប្អូនស្រីខ្ញុំ។ ប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំរករបរចិញ្ចឹមមាន់កសិកម្ម។ ពួកគេចិញ្ចឹមមាន់កសិកម្មនៅឯវាលស្រែ ដាច់ឆ្ងាយពីផ្ទះអ្នកស្រុកអ្នកភូមិ។ ពួកគេមិនបានធ្វើផ្ទះធំដុំកំភួនអីនោះទេ ពួកគេធ្វើត្រឹមខ្ទមតូចល្មមទុកដេកចាំយាមមាន់ប៉ុណ្ណោះ ណាមួយឥឡូវមាន់ឈឺច្រើន ពួកគេក៏ខាតលុយអស់ច្រើនទៀត ហើយជំពាក់លុយគេថែមទៀត។

ថ្ងៃមួយប្រហែលជាម៉ោង៤ល្ងាច លាភដែលជាប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ កំពុងញ៉ាំបាយសុខៗ នាងក៏ស្រែកលាន់មាត់ឡើង៖

«បង! ម៉េចបងឯងបិទភ្លើងអ៊ីចឹង? ងងឹតណាស់!»

«ទេ! បងមិនបានបិទភ្លើងអីទេ!»

ចុចអានបន្ត