[វីដេអូ] រឿងរ៉ាវដែលអ្នកមិនធ្លាប់ដឹង ពីភូមិផលិតសម្បកណែម នៅឃុំដូនទាវ

2018-08-14 12:01:42
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពាណិជ្ជកម្ម

ការផលិតសម្បកណែម គឺជារបរដែលអ្នកឃុំដូនទាវ ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង តែងនិយមធ្វើស្ទើរគ្រប់ផ្ទះ ជាច្រើនជំនាន់ណាស់មកហើយ។ នៅជំនាន់ក្រោយឆ្នាំ១៩៧៩ ការផលិតសម្បកណែមនៅក្នុងឃុំនេះ មានចំនួនជាង២០០គ្រួសារ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន មានគ្រួសារតែជាង៦០ប៉ុណ្ណោះ ដែលនៅប្រកបរបរនេះ។

ក្នុងចំណោមអ្នកផលិតសម្បកណែមដែលនៅសេសសល់ អ្នកស្រី មុំ ហួត វ័យ៦៦ឆ្នាំ គឺជាអ្នកផលិតសម្បកណែមដ៏លេចធ្លោម្នាក់។ អ្នកស្រីចាប់ផ្ដើមផលិតសម្បកណែមតាំងពីជំទង់មកម្ល៉េះ។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា អាជីវកម្មនេះពិបាក តែបានប្រាក់ចំណេញតិច ប៉ុន្តែអ្នកស្រីនឹងមិនបោះបង់វាទេ។

តើអ្វីទៅ ដែលជំរុញទឹកចិត្តអ្នកស្រីឲ្យនៅបន្តរបរនេះ? ចង់ដឹងច្បាស់ សូមទស្សនាវីដេអូដូចខាងក្រោម៖

ដើម្បីទស្សនាវីដេអូជាច្រើនទៀត សូមចុចត្រង់នេះ

អ្នកស្រី មុំ ហួត អ្នកផលិតសម្បកណែមដ៏លេចធ្លោម្នាក់នៅឃុំដូនទាវ។ អ្នកស្រីចាប់ផ្ដើមផលិតសម្បកណែមតាំងពីជំទង់មកម្ល៉េះ។

ក្មួយបង្កើតរបស់ អ្នកស្រី មុំ ហួត កំពុងចម្អិនសម្បកណែម ដោយដួសទឹកអង្ករខាប់ៗ យកទៅវែកឱ្យស្តើងនៅលើផ្ទាំងក្រណាត់ ដែលគេចងនៅលើមាត់ឆ្នាំងដែលមានទឹកដាំពុះ។ អ្នកវែក (អ្នកចំហុយ) គឺជាមនុស្សសំខាន់ម្នាក់នៅក្នុងសង្វាក់ផលិតកម្មសម្បកណែម។ បរិមាណសម្បកណែមដែលផលិតបានក្នុងមួយថ្ងៃ គឺអាស្រ័យទៅលើភាពប៉ិនប្រសប់របស់អ្នកវែកនេះហើយ។

បន្ទាប់ពីចំហុយឆ្អិនហើយ សម្បកណែមត្រូវបានគេយកទៅហាលនៅលើបន្ទះរនាប (អ្នកឃុំដូនទាវ ហៅបន្ទះរនាបនេះថា ពិន) ធំមួយ។ ក្នុងមួយពិន គេអាចហាលបានសម្បកណែម ពី៦០ទៅ៧០បន្ទះ។

ក្មួយប្រុសរបស់អ៊ំ មុំ ហួត កំពុងលើកពិនដែលពេញដោយសម្បកណែម ទៅហាលនៅចំហៀងផ្ទះរបស់គាត់។ ការហាលសម្បកណែមពឹងផ្អែកលើព្រះអាទិត្យទាំងស្រុង។ រដូវប្រាំង សម្បកណែមហាលឆាប់ស្ងួតជាងរដូវវស្សាដែលមិនសូវសម្បូរពន្លឺថ្ងៃហើយភ្លៀងច្រើន។

នៅពេលរសៀល ឬពេលដែលសម្បកណែមស្ងួតល្អហើយ អ្នកស្រី មុំ ហួត ចាប់ផ្ដើមបកសម្បកណែមចេញពីពិន ហើយយកទុកមួយអន្លើ មុននឹងត្រូវយកទៅហាលទឹកសន្សើមដើម្បីឲ្យសម្បកណែមស្រពាប់ល្អ ងាយស្រួលទុកដាក់។

ទស្សនាវីដេអូគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផ្សេងទៀត ដូចខាងក្រោម៖